„Czas bez zegara” – instalacja audowizualna w Galerii Basztaw ramach Cracow Art Week KRAKERS

Centrum Kultury Dworek Białoprądnicki zaprasza na wydarzenie, w czasie którego zegary stracą swoje znaczenie, a jedyną wskazówką do poruszania się w czasoprzestrzeni będzie odczuwanie.

W ramach tegorocznej edycji Cracow Art Week KRAKERS 20 kwietnia w Galerii Baszta odbędzie się wystawa CZAS BEZ ZEGARA – to audiowizualna instalacja ukraińskiej artystki Marii Varlyginy. W akcie poetyckiej retrospekcji artystka przywołuje audialne obrazy rodzimego Charkowa, Dniepra, Odesy i Kijowa.

“Głowa, ręce, nogi, czas. Woreczek. Do którego wszystko wpada. Wkładam tam serce, i oczy zaczynają widzieć rzeczy, które teraz stały się dziwne tylko przez to, że przekroczyły bramy czasu – o matko, co robisz Charków, tu, w Krakowie?! Nic nie widać.

Chwila bardzo długi czas złotooki Koperniku stwórz mnie na nowo, pieśnią wrzasku odgłosów przeszłego zbudowałam swoją świątynie.

Przypominam i nie wiem, który to rok, który to dzień. Może stało się tak, ponieważ przeżyłam to zupełnie sama i nie mam nikogo ani niczego, na czym mogłabym się oprzeć. Nie zostawiłam żadnego śladu, zrobiłam wszystko, aby wspomnienie było ponadczasowe. Może stało się tak, bo moje ciało przestało być mi wierne do końca. Wspomnienia zaczynają istnieć w osobnym, cichym życiu, czasem przychodzą do mnie, a czasem okrutnie nie chcą zwrócić mi twarzy moich bliskich.

Czas bez zegara jest wtedy, gdy nie pamiętam roku, ale pamiętam stan. Kiedy pamiętam, zaczynam żyć w innym czasie, jakbym wypadła z codziennej rutyny, która obraca zegar”. [Mariia Varlygina]

Mariia Varlygina (Charków, Ukraina) to doktorantka na Wydziale Polonistyki SDNH UJ oraz antropolożka, badaczka kultury wizualnej i kuratorka. Od 2017 r. współpracuje z YermilovCentre, MOKSOP czy Chekachkov Photo Academy. Od 2022 roku jest główną kuratorką galerii site-specific Baszta (Kraków), realizując przy tym projekty w Ukrainie, Polsce, Niemczech. Redaktorka i autorka tekstów dla Centrum Sztuki Współczesnej „YermilovCenter” w Charkowie (2020-2022). Wcześniej art menedżerka kultury w „YermilovCenter” (2019-2020), a także przez trzy lata menadżerka mediów społecznościowych i menedżerka społeczności w Akademii Fotografii Czekachkowa (2017-2020).

Kuratorką eksperymentu o nazwie „Czas bez zegara” jest z kolei Dorota Halberda, będąca jednocześnie autorką podcastu o muzyce, kulturze i sztuce, która kieruje naszą uwagę na to, co nieuchwytne i na to, co istotne. „Czas bez zegarka” to nie tylko wystawa, to przestrzeń refleksji nad istnieniem.

Więcej z branży

Grafika komputerowa to na tyle obszerna dziedzina, że nie sposób wskazać kilku obszarów, w których działają osoby wykonujące ten zawód. Zakres ich pracy jest bowiem szeroki i uzależniony m.in. od potrzeb oraz wymagań samego pracodawcy czy klientów. Można jednak wskazać kilka obowiązków, które w większości przypadków są przydzielone grafikowi komputerowemu. Należą do nich m.in. przygotowywanie wizualnej strony kampanii reklamowych, tworzenie ilustracji, rysunków czy grafik na strony internetowe, ulotki, billboardy itp, projektowanie logotypów firm, skład materiałów do druku i wiele innych. Najczęściej graficy muszą korzystać z wielu narzędzi równolegle, w tym zarówno z programów stricte graficznych, jak i służących do montażu wideo, tworzenia animacji czy obróbki zdjęć.

Grafik komputerowy zarobki - na jakim poziomie się kształtują? Tutaj również wiele zależy od miejsca pracy, posiadanych umiejętności, doświadczenia oraz zakresu obowiązków. Szacuje się jednak, że mediana zarobków w tym zawodzie wynosi 4 510 złotych brutto miesięcznie. Jest to jednak wyłącznie uśredniony wynik, a na największe pensje mogą liczyć graficy pracujący w Warszawie, Gdańsku czy Wrocławiu. Tam także notuje się największe zapotrzebowanie na przedstawicieli tego zawodu. Jak to się ma np. do wynagrodzenia informatyków? W tym miejscu warto sprawdzić, ile zarabiają programiści. Pamiętajmy także, że dobrą alternatywą dla pracy na etacie lub współpracy z konkretną firmą jest działanie w ramach własnego przedsiębiorstwa, co jest popularne także wśród grafików komputerowych. 

W największym skrócie grafik komputerowy to osoba, która zawodowo zajmuje się opracowywaniem elementów wizualnych przy pomocy techniki komputerowej. Przedstawiciele tej dziedziny są więc połączeniem artysty  (ostateczny efekt ich pracy jest wynikiem inwencji twórczej) i informatyka (grafik komputerowy nie maluję pędzlem – jego narzędziem są skomplikowane programy i algorytmy). Mimo, że ostateczny efekt zawsze wynika  z procesu twórczego, kontrahent grafika ma kluczowy wpływ na tworzone dzieło. To właśnie jego wytycznymi kieruje się grafik podczas swojej pracy.

Podobnie jak w przypadku innych zawodów, tak i wśród grafików komputerowych wyróżniamy wiele specjalizacji. Każda z niech jest odpowiedzią na inną potrzebę rynku. Każda z nich wymaga nieco innych umiejętności. W ramach każdej z nich używa się nieco odmiennego oprogramowania i sprzętu. Mimo, iż z każdym rokiem pojawiają się nowe specjalizacje, istnieją kategorie ogólne, do których można przyporządkować większość przedstawicieli tego zawodu.

Graficy (mimo dość dużego nasycenia rynku) nadal są atrakcyjnymi specjalistami dla wielu pracodawców – od największych, międzynarodowych agencji reklamowych, po niewielkie firmy, funkcjonujące w rynkowych niszach.

Oczywiście zawód grafika daje też szerokie możliwości samodzielnego realizowania się jako współpracujący z różnymi podmiotami freelancer – to opcja dla osób ceniących sobie pracę na własnych warunkach.

Chcący się utrzymać na rynku grafik musi być osobą kreatywną, ale zarazem bardzo obowiązkową i umiejącą pracować w sposób elastyczny oraz wielopłaszczyznowy (od projektu do projektu). Zmienność i dynamika w znacznym stopniu decydują o tym, że średnia wieku w zawodzie grafika komputerowego jest niska (ok. 30 lat).

Jeśli wykazujemy się takimi cechami i czujemy, że w pokonaniu pierwszych progów pomoże nam pasja i wrodzone umiejętności graficzne – warto spróbować swoich sił odpowiednio szybko. Dobre, czyli rozbudowane i urozmaicone portfolio, to najlepsza przepustka do kariery w branży graficznej.

Na początku liczy się każdy wykonany projekt, dlatego wchodząc do zawodu, skupiajmy się nie tylko na wiedzy teoretycznej, ale nie bójmy się podejmować zawodowych wyzwań już w trakcie studiów czy/i uzyskiwania kolejnych zawodowych szlifów.

Fotografia studyjna

Nasza historia zaczęła się od pasji do fotografii studyjnej – to właśnie od niej rozpoczęliśmy naszą przygodę z tworzeniem wartościowych treści w internecie. Przez lata rozwijaliśmy się, zdobywaliśmy nowe doświadczenia i poszerzaliśmy horyzonty. Dziś „Fotografia Studyjna” to miejsce, gdzie znajdziesz nie tylko artykuły o fotografii, ale także o poligrafii, kulturze i pracy.

Jesteśmy zespołem redakcyjnym, który łączy różnorodne zainteresowania i kompetencje. Każdy z nas wnosi do portalu swoją unikalną perspektywę, dzięki czemu nasze artykuły są ciekawe, rzetelne i inspirujące. Naszą misją jest dzielenie się wiedzą, inspirowanie do twórczych działań oraz wspieranie rozwoju osobistego i zawodowego naszych czytelników.

Fotografia studyjna to rodzaj fotografii, która jest wykonywana w kontrolowanych warunkach studia fotograficznego, zazwyczaj za pomocą specjalistycznego sprzętu oświetleniowego i tła. Fotografia studyjna charakteryzuje się starannym podejściem do oświetlenia, kompozycji, detali i kontroli nad całą sceną.

Oto kilka kluczowych elementów związanych z fotografią studyjną:

  1. Oświetlenie: Jednym z głównych elementów w fotografii studyjnej jest kontrolowane oświetlenie. Fotografowie studyjni często korzystają z różnych źródeł światła, takich jak lampy błyskowe, światła ciągłe, softboxy czy lampy studyjne, aby uzyskać pożądane efekty i uniknąć niechcianych cieni.
  2. Tło: W studio fotograficznym często używa się jednolitego tła, które pozwala skupić uwagę na fotografowanym obiekcie. Tła mogą być różnokolorowe lub jednolite, a ich wybór zależy od zamierzonego efektu i stylu fotografii.
  3. Kontrola nad kompozycją: Fotografowie studyjni mają pełną kontrolę nad kompozycją zdjęcia. Mogą skupić się na szczegółach, eksperymentować z kątami, ustawiać oświetlenie w taki sposób, aby podkreślało cechy obiektu oraz stosować różnorodne techniki kompozycyjne.
  4. Sprzęt fotograficzny: Do fotografii studyjnej używa się zazwyczaj aparatów cyfrowych o wysokiej rozdzielczości, które pozwalają na uzyskanie szczegółowych i wyraźnych obrazów. W przypadku portretów mogą być używane specjalistyczne obiektywy, takie jak portretowe, aby uzyskać korzystne efekty.
  5. Retuszowanie i edycja: Po zrobieniu zdjęć, fotografowie studyjni często korzystają z programów do edycji fotografii, takich jak Adobe Photoshop, do retuszowania, poprawiania kolorów, usuwania niedoskonałości i dostosowywania ogólnej jakości obrazu.
  6. Zastosowania: Fotografia studyjna może być używana w różnych celach, takich jak portrety, sesje rodzinne, sesje ślubne, fotografie reklamowe produktów, zdjęcia mody czy fotografie artystyczne. Jest to także popularny sposób na uzyskanie profesjonalnych zdjęć do dokumentów lub portfolio.

Fotografia studyjna daje fotografowi pełną kontrolę nad procesem tworzenia obrazu, co pozwala na uzyskanie pożądanych efektów w kontrolowanych warunkach.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *